İmkansız Aşk Şiiri - Selma Şanal

Hasret mi içimizi böylesi yakan
Yan yanayken bile bizi ayrı koyan,
Ben seni sayıklarken kan ter içinde
Sen misin yoksa Ben mi,bizden uzaklaşan...

Gitmese keşke gözümden o gülüşlerin
Bir ömür kalabilsem sığınıp kollarında,
Yakmasa yüreğimi serzenişlerin
Korkmasam ellerine dokunduğumda...

Canımı yakıyor senden uzak olmak
Çaresizlik içinde seni bulamamak,
Siyah gölgelerde beyaz düşler kurarken
Her gece hasretinle başbaşa kalmak...

Konuşmadan saatlerce baksam gözlerine
Uzun uzun konuşsak sevgiden yana,
Gitme korkusu olmadan,sessizliğin içinde
Yalnızca kendini dinletsen bana...

Ağlasam gözyaşımı silsen elinle
Zincirlere vursan,beni benliğinde,
Bütün gerçeğiyle bu,imkansız aşkı
Ve yok sayabilsen beni kendinde...

Böyle masum bakarken,mahçup gözlerime
Ben nasıl giderim senden uzaklara,
Aldanıp gönülden dile,düşen sözlere
Kendinide benide atma tuzaklara...

18:37___31.03.12