İmkansız -7- Şiiri - Berat Aydın

neden bu kadar imkansız çizgilerin
lanetli ressamı öyle unutturan
her makamdan dinlediğim
adım seslerin, biten basamaklar
ezbere bildiğim yüzün neden korkak
kelimelerim nasıl baştan kırılıyor
evim olan bu bembeyaz düzlem
tanıyamıyorum inan ten'den hallice
neden hala yürüyorum ben burada
nefesinde kaybolan ruhum nerede
en sevdiğim rengi nasıl hatırlayamıyorum
mezarıma mı kapanmalıyım
delicesine bakışlar atıyorum her yere
beni imkansızlığa iten ellerin nerede
didik didik ediyorum ezberimi
öyle körüm inan bulamıyorum ismini
belki âle, kabul edersen ela
âle korkuyorum
kayboluyorum
hafiften de sarhoşum
gözümün ardına çekiyorum son durağı
bekliyorum gözlerinin doğmasını
imkansızı
inan öyle istiyorum

erdem

1eylül2022