Ben seni imkansızlıklar da sevdim derin bir yaraydı her gece göz yaşı döktüm yastığıma
Oysa ben seni ölümüne sevdim
Uzağımdayken kendime nefes kadar yakin ettim.
Belki de hiç değmedi gözlerimiz gözlerimize
El ele de tutusmadik ama Ben seni imkansızlıklar da sevdim
Seni şu gönlüme yara yaptım dedim ya sana soysuzun kitapsızın kızı Ben seni imkansızken sevdim
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta