İmkânı Varken! Şiiri - Mehmet İslami

Güneş aynı yerden doğmaz her sabah
Doğduğunda güller açar gülerken
Afakı kapladı dumanlar eyvah
İnse cinne ulvî rahmeti varken

Seher vakti vakitlerin şâhıdır
Sabahın nemâzı inşirâhıdır
Öğleyle ikindi cennet rahıdır
Mağrib, İşâ gibi arkadaş varken

Günde beş kez İmânını tazeler
Ezân, okununca Tilkiyle, keler
Öylece durarak, bitişi bekler
Kendi hâllerince zikir ederken

Ârifânlar; ı’yân eder özünü
Sakınmaz budaktan taştan sözünü
Uhrevî âleme dönmüş yüzünü
Önce Ellâh sonra Resûl diyerken

Müslümanlar birbiriyle gardaştır
Sapıtanın düşeceği ataştır
Hak ile bâtılın azmi savaştır
Kimi nâra kimi nûra giderken

İSLÂMİ: Emeksiz yemek haramdır?
Mümine; nahoş söz demek haramdır
Bahar geldi mevcûdatı uyandır
Dahâ kurtuluşun imkânı varken