Imkandir aşk Şiiri - Zeynep Beşen

Dagılmak ne dir diyerek toparlandım dünyadan..
Beni tutan bir şey kalmadi
Sen dışında
Sende oyunun dışında kalınca
Bak bakalım
Dünya ne kadar umurumda
Aşk imakandir
Anlayana
Anladım
Hani canım ayaklarimdan ağzıma gün ve gün yürümeye başlayınca..
Son dakikada
Son dakikada yaşam yüz tuttu ruhumda
Ölürmuyum artık
Ölümsüzlüğü tattimda
Aşk imkandir
Ve sahisi imandandir
Ve bak bakayim
Dünya çokta umrumdamidir...
Sagirsam kime ne
Körsem sana ne
Aşk çepe çevre sardı beni
Düzeninin düzenini ittim elimle
Topluma aykırıyim ben
Kedere düşman
Kahra belayim ben
Ne kadar ümitsiz varsa
Bir o kadar ümitliyim ben ..
Imkandayim
Imkansizliga kindarim ben ..
Oturup aglamam
Gülerim çoşarim çogalirim ben ..
Ictim mi içmedim mi
Ne fark eder
Sıfır noktasında güllere gulistanim ben ..
Gömseler ne çıkar
Kesseler ne çıkar
Yaksalar ne çıkar
Imkanin vadisinde
Açılmış baharim ben ..
Kuşlara kanatim
Yollara taş
Toprağa konsam ne çıkar
Aşk tilsimina giriftarim ben ..
Yüreğini buyur ettim
Sonsuzluk dağına çektim
Yol gözlemem
Bu günü ertelemem
Ani aşk ile meşk eyledim ben ..
Gördüm sende gorecegimi
Duydum senden duyacagimi
Bildim artık bilecegimi
Okyanuslara sigmazım ben ..
Yorulmadim ki öleyim
Bendimi bendinde yok etmişim ben
Ölsem ne çıkar
Imkanlar içinde bir ölmezim ben..
Ne kadar yenilen varsa
Bir o kadar yenilmezim ben ..
Bilseler ne olur
Bilmeseler ne olur
Bu bozulmus düzene
Bilinmiş isyanim ben..