İmkân Yok Şiiri - Murat Demir

Dert olmasın diye ilk göz ağrıma
Sımasını kazımışım bağrıma
Düğmelerden, iliklerden çağrıma
Başkasının ermesine imkân yok

Sabahıma rehber adı soyadı
Onun ile soluyorum her badı
Bu huzuru bu sefayı bu tadı
Başkasının vermesine imkân yok

Sonsuza dek değişmeyen hal alıp
Bir sevdayla can içinde can kalıp
Öyle yerde gül açmış ki kök salıp
Başkasının dermesine imkân yok

Değil elbet şu andaki günüme
Boyun büküp baktığımda dünüme
Mamur başlı böyle aşkı önüme
Başkasının sermesine imkân yok