İmkan yok Şiiri - İsmail Koca

Ömür yarı oldu nerdeydin gülüm
Yüreğim hastayken derdi soran yok
Yaşadığım hayat canıma zulüm
Damarımda akıp dolaşan kan yok

Kaç mevsimler gelip geçti kışımda
Bahara ermedim sürgün yaşımda
Banmaz ekmeğini gönül aşımda
Ruhum bedene küs bedende can yok

Gönül elim tutsa ince belini
Yürek sükût dinler ballı dilini
Dokundurtmam saçın bir tek telini
Gönül evim viran sevdamda han yok

Heves değil aşkım, yüreğim sende
Canımı sermişim ruhsatın bende
Adını kazmışım sinem üstünde
Şafakta sökecek günümde tan yok

Fizani de alev, yanar közlerde
Yolumu ararım kara gözlerde
Bir selamın gelse tatlı sözlerde
Sana ulaşmaya asla imkân yok