İmitasyon Şiiri - Emin Gönçoğlu

Ardıç ağacından,
Değil kaşığım.
Uzanmıyorum yüksek dallara.
Silkeleyince,
Patır patır dökülüyor nasılsa.
Örselenmiş, bereli, hormonlu.
Elma olsun da.

Göreceli değer yargılarım,
Imitasyon adamım.

Ilk aşkımın,
Adını bile unuttum.
Her halk otobüsü,
Her alışveriş merkezinde,
Her bahar,
Aşık olurum.

Imitasyon sevdalarım.

Güç bela kurduğum
Cümlemin,
Tek cümlemin,
Biriciğimin,
Öznesi kazınmışsa da,
Şeytan dürter,
Zamiriyle oynar,
Habire anlam yüklerim.
Devrilir.

Keyfe keder
Mücevherim.
Sarf-ı kabil,
Fabrikasyon üretim.

Nerenize takarsanız takın.
Imitasyonum.

18.4.08 Körfez Bardağın boş yarısı