İmgesiz Bir Yalnızlık Keşfi

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
Sadece kendi kendini tarif ederken
Karınca kararınca düşünür insan olma eğilimini
Ya da yalnızca yalnızlıkla

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
İstasyon meydanı duruşuyla
Ölümü anımsamak değildir niyeti
Üzülür yaptıklarına

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
Ağlamak bile anlamsızlaşır çoğu zaman
Veda zamanı geldiğini düşünürken
Saniyesi şaşmıştır köstekli saatin

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
İmgelerin peşinden koşmak uğruyla yaptıklarına bakarken
Tarifsiz bir haz duyar
Çaresiz yalnızlığın mülk sahibi

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
Aşkı büyük bir aşkla yaşar
Gözlerini kapattığında
Hayatı bulur sonunda
Meğer yalnızlık yalnızca yalnızlara verilmiş hediyeymiş

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
Özlük haklarından mahrumken
En az zararla atlatırken hüzün depremini
Gülmenin de bir yalnızlık alameti olduğuna inanır
Ve bu inanç yeni bir yalnız kalmanın göstergesidir.

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
Feryat etmenin keyfini çıkarır
İnsan insanlığından utanır.

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
Bu keşif sayılır mı?
Keşifler keşfedenindir
Yalnızca keşfetme istemidir.

Yalnızlığı ister insan bazen
Keşif isteğinin göstergesidir.
İstekleri aşkla doğru orantılı
İnsan keşkelerle vedalaşır.

Yalnızlığı keşfeder insan bazen
Sonrasında ağlamaklı
Kendini kaybeder

Yalnızlığı hisseder insan bazen
Belki de ondandır satır sonlarını getirme merakı
Her keşfediş bir satır
Her satır bir bitirme gereğidir.
NAZİLLİ/AYDIN