Gecenin bir vakti
dişlemeliyim ay ışığı harelerini dalgaların üzerinden
ve sessizliğin içindeki kabuğu koparıp atmalıyım sonsuz boşluğa
yalnızlığın çevrelediği sonsuz okyanuslara attığım çıpa dibe değmeden
ve izlerken çevreleyen sonsuz boşluğu gözbebeklerinde
sen ey ruhum daha ne duruyorsun
seni daha yeni yeni keşfederken
dökül dize dize doğan güne imgelerle.
Bilirim en güzel aşklar bile akreple yelkovanın arasında öğütülür zamanda, sınırlarını aşan hayaller olur nice sevdalar ve sadece bu dizeler kalır gecenin sonsuzluğunda.
Enver Levent BaturKayıt Tarihi : 19.2.2019 10:03:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Şiiri yöneten tek bir şair yoktur. Pablo Neruda
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!