İmgelem Şiiri - Fuat Eriçok

biz de güzel kadınlar sevdik bir zamanlar
mis kokulu narin
pembe güller düşmezdi ellerinden

zamanla değişti hepsi bozuldu
güller solup gitti gülüşlerinden

çoğu anne oldu annane oldu
belleri kalınlaştı kalçaları doldu
soldu kadife tenleri
zaman silindir gibi geçti üzerlerinden

deliler gibi sevdiğimiz o güzeller
şimdi nerdeler
serin ürpertiler alır gibiyim o alev alev bedenlerinden

kimi karşılaşıyoruz
çıkıveriyorlar karşıma ansızın
zamanın hiç ummadık yerlerinden
unutulmuş uzak derinlerinden

aydınlanıyor gün gibi
derin çizgilerle tüllenmiş yüzleri
tam da o eskilerdeki hani
hatta belki daha da güzel

neden?

(29 ekim ’06)