her yıl olduğu gibi ortaokul son sınıfta da yaşattığım karne rezaleti yüzünden o yaz boyunca matematik dersleri aldırıp öğretmenime borcunu iki yıl ücretsiz tıraş ederek ödeyen; lisede fen bölümünü seçmemde ısrar eden, dolayısıyla fizik kimya ve biyolojinin yanı sıra cebir, geometri, trigonometri, analitik ve “tasarı geometri” okumama sebep olan ilim irfan sahibi, okuma tutkunu babama..
Bugün (21 ağustos 2006) önemli bir şey oldu.. bilmediğim daha doğrusu yanlış bildiğim ama uzun zamandır izini sürdüğüm bir mesele pat diye karşıma çıkıverdi internette.. bu yeni bilgiyle “imge” ve yol açtığı naçizane kuram altüst oldu, hem aklım karıştı hem de hayal kırıklığı yaşadım.. ilk hezeyanlardan sonra, şimdi yavaş yavaş yeniden ve daha soğukkanlı düşünebiliyorum..
olağanüstü muhteşem bir tecrübeyle akla düşen, benim “imge” dediğim, bu denli kolay dağılabilir önerme zihnimin bir oyunuymuş besbelli.. samanyoluna ait cisimler arasında bir uzaklaşma tespit edilmemiş ki.. meğer, başka galaksiler uzaklaşıyormuş bizim galaksimizden..
belki tersidir (biz uzaklaşıyoruzdur) ya da zıt yönlere (bizim galaksimiz ve diğer galaksiler arasında) eşzamanlı bir hareket olmaktadır, diye fikir yürütmekten kendimi alamıyorum bu kez de... aklım çok karışık oysa bir saat evveline kadar düşüncelerim derlitoplu ve netti.. üstelik muhayyilemde sürdürdüğüm oyunla ne güzel oyalanıyordum.. şimdiyse kule yıkıldı, organları arasındaki orantıyı, eşgüdümü bir daha sağlayabilecek miyim..
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
