Bir kule yükseldi
Topraktan topaklar
Büyük büst olup …
Bir domuz çiftliğinde
Domuzların yediği içtiğinden
Enerji olup bir çöl şehrine …
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
İmece
Bir kule yükseldi
Topraktan topaklar
Büyük büst olup …
Bir domuz çiftliğinde
Domuzların yediği içtiğinden
Enerji olup bir çöl şehrine …
Master’in ellerinde …
Bir kere bile
Bir laf duydunuz
Mu Hawking’den,
Bir sabah uyandığında
“imeceyi yendim! ”
Diye? ?
Ellerden geçen,
Gecenin korusunda
Tarlada çıkmış yangın
Sırasında elden
Ele dolaşan kovalar,
(boş kovan değiller
Ya da boş kovanlar değil onlar,
Yani ama çiçek atar onlar)
Çiftlik evleri köyünde:
Bilimin kesinsizliğinde ki
Tarih denen, büyük uygarlık doğup;
Yüzyıllar boyu
Üst üste eklendiğinde. ….
-
Sınırlar var olsa da; Barışı gerçeklemek yolundaki bitmek tükenmek bilmeyen umuttur imece. Kaldı ki futbol maçlarındaki ruh olmasa, yağmurun ne olduğunu adlandıramayan algılarımız bulutları dağıtmaya çare bulabilir mi? Bu yüzden, ne var ki sınırların ardında, barışı öğrenmişler olacaktır onlar tam da kendi göbeklerinde.
:::::::::::::::::::::..
Özgün bir gönül şiiri duygularınızdan damlamış mısralara........
Üslup ve şiir tekniği güzel.........
Mana........ diyecek yok..... enfes,
tebrikler bu güzel şiiriniz için.
selamlar
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta