İmdat, İmdat, İmdat… Şiiri - Hasan Özünal

Anadolu güzel
Anadolu Cennet
Taşları altın
Toprağı bereket
Suyu ab-hayat
Ekmeği lezzet
İnsanı âlim
Geçmiş ibret
Havasında rayiha
Dağlarında letafet

Bir hortuma kapıldım
Bağrından Anadolu’nun
Döndürüp bıraktı beni
Doğduğum yere
Ürettim;
Satamadım.
Sabrettim;
Murat alamadım.
Çalıştım;
Kazanamadım.
Azmettim;
Yılmadım.
Koştum;
Yorulmadım
Coştum;
Durulmadım
Çok gittim
Çok çok gittim
Döndüm baktım ki
Arpa boyu olmamış
Güzel Anadolu
Cennet Anadolu
Taşına toprağına
Dalına yaprağına
Havana suyuna
Dağına gökyüzüne kurbanım
Fakat;
İmdat,
İmdat,
İmdat…