İmdat Çakmak Şiirleri - Şair İmdat Çakmak

Kara gözlüm senden umut
Bekliyorum,anla beni
Her geçen gün derdime dert
Ekliyorum, anla beni

Olmaz deme kalbine sor

Cansız bir bedensin,ustanın elleriyle canlanırsın.
Yoldaş olursun iyi günde kötü günde..
Sadıksın ser verir sır vermezsin..
Bir yanık türküde inilersin inceden inceye..
İsyanda gürleşir sesin,bütünleşirsin ustanla..
Cansız bir bedensin,ustanın elleriyle canlanırsın.

Penceren kapalıydı yine,olsun belli geceyi gündüz gibi geçirdiğin..
Tanırım seni belliki sanal âlemle paylaşmışsın geceyi.
Neydi kod adın sanalda,gececimi,gizemlimi,yalnızmı,yaralımı vefasızmı...
Ahh birde uyku olmasa, neydi uyku senin için şartmıydı uyumak...
Birde ertesi sabah işe gitmek olmasa...
Belliki sesli dünyalara dalıp,acı kahvede ve sigarada aradın kendini..

Turnalarla haber saldım aldınmı
Yollar uzun olur yaban ellerde
Türlü hayallere bensiz daldınmı
Kokunu aradın esen yellerde
Yoldaşım sazım oldu gurbet ellerde

Bir yaprak misali savrulup düşdün
Fırtınaya teslim oldun yelden habersiz
Kötü günde dost düşmanın seçerken
İyı günde ecel oldun candan habersiz

Aşk ateşi yakar iken sinemi

Anam yüreğimdeki kanayan yaram
Gecemde günümde nefesim anam
Sensin beni en iyi anlıyan anam
Sensiz sevdalar aşklar yalanmış anam
Sensizliğe,hasretine nasıl dayanam

Sisle dolu karanlıgın içinde hep kaybolan olduk,Çaresizligin karamsarlığında savaşdık umutla..Tutkularımızı zamana gömdük mezarlaştırdık.Doğacak güneşin aydınlığında hayatı kavrayamadık yaşayamadık.. sevgi sözcüklerinden ırak düşlerimizin prangasında tutsak kaldık..kor olduk köz olduk küllendik.. savruldu dumanımız karıştı sise buğu olduk kaybolduk.Yalnızlığın kucağında yine yalnızlığı seçdik.. dosta yüzçevirerek.Özlemler alışkanlığımız aşk ise çözümsüz formulsüz bir denklemimiz oldu.Şahidimizde yıllar oldu faturası kabarık.sorgulamak aklımıza gelsede hep kactık bundan,,kimi sorgulayacakdık suçlayacakdık,,,susduk hep kanayan yüregimız susdu,,lal oldu,,
Ayrılık.. kimi sevdaların ölümsüzlüğü kimisinin sonu..ölümün kardeşi kimine dert.. kimine derman getirir ayrılık..
Ayrılık..nefis arzularına inat gurur..aklın galip kalbin isyanı diyarı terki..
Ayrılık...Yargısız infazlarda Kaderin tutsaklığı..demet demet toplanan sarı güllerin talihsizliği.Zaman ayrılık zamanıymış. Meçhul yolculuğa adım,mekansızlığa özlemmiş ayrılık çaresizce
Takipcin olur umudun gölgen olur görülmesede karagün dostu umudun..
Belirsizliginin üstüne üstüne gidersin korkusuzca..Maceracı ruhun tedirgin.. ilk kez korkarsın kendi bilinmezliğinden..

Gam yükünü yüklemişsin sırtına
Yokluk gören varır bunun farkına
Düşündükçe geçmiş gelir aklıma
Neyledimki sana yalancı dünya.

Kara bahtım birgün olsun gülmedi

Fırsat fırsat deyip düştü yollara
İnsanlardan kaçar oldu memocan.
Dost diye sarılmış zâlim kollara
Düşmanına kâbus oldu memocan

Tarlalardan,ovalardan dağlardan

Neydi yaban eller gurbet,sordum; kuşlara sordum,
Dağlara,denizlere,yollara,yolculara sordum.
Sınırlara sordum bir arayışmı, ekmek kavgasımı..
Yoksa dört metre bezin faturasımı,kefen parasımı
Neydi yaban eller gurbet,sordum; alın yazısımı..
Firari sevdaların son durağımı; analara çocuklara sordum..