bütün mevsimler artık hep hazan
düşlerim dalında sararmış birer yaprak
her an esecek kahpe rüzgârdan
dalından kopup yerlerde sürüklenen
yoldaşlarından tedirgin.
uçup giden bahtiyar günlerin sıcaklığı
şimdi kutuplar kadar uzak.
kaç zamandır kalbi kanadında
yorgun kuşlar
umut taşırlar
zamanın sonu belirsiz kara girdabına.
bir kış güneşi gibi
cılız bir umuda tutunana zaman
usul usul tüketirken hayatı
gün yorgun
güneş yorgun
vakit ise hep ikindi.
yaklaştı artık umuda düğüm atan
engerek akşam.
gecenin idam mangası sabırsız
dört duvar arasına hapsolmuş yüreğimin
sığındığı tek liman hayalleri.
doğmamış günleri.
gönlüm hasretinden bir yangın yeri.
ayrı geçen her günün acısıyla iyice harlanan.
çığlık çığlığa imdat çağrılarım
arş-ı âla-yı titretir belki
fakat kör-topal yürüyen
ayarı bozuk hissiz terazide
hiçbir yankı uyandırmaz.
s.okur 05.07.2017
Kayıt Tarihi : 19.11.2017 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!