İmdat..
İnsanlık..
Can çekişiyor..
Yok mu bir..
Kurtaracak..
Gidişat uçurum..
Böyle giderse..
İnsan kalmayacak..
Bizi..
Tembelleştirmek için..
Yapılan..
Robotlar gibi olduk..
Çıkarlarımız için..
Zekamız çok..
Ama artık kalbimiz yok..
Kopyala yapıştır..
Yapıştır kopyala..
Kendimize ait bir..
Sözümüz yok..
Ruhsal bir..
Katliamın..
Tam ortasındayız..
Bizi biz yapan..
Özümüz yok..
Nuh’ta yok..
Bir gemi yapsın..
Binip kurtulalım..
Kendi..
Duyarsızlığımızda..
Boğuluyoruz..
İmdat..
Ayhan m.
Kayıt Tarihi : 4.12.2025 08:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!