Herkes güle oynaya mutlu yaşarken,
Dost bildiklerin yüz çevirip coşarken,
Sen yaralı ceylan gibi aksak koşarken
İmdadına yetişmedim mi senin...
Tek başına yalnızlıkla boğuşurken,
Mutsuz umutsuz biçare yaşarken,
Tutunacak bir dal bir el ararken
İmdadına yetişmedim mi senin.
İhanete uğramış bunalımdayken,
Hayattan bıkmış isyanlardayken,
Genç yaşında ecelini beklerken
İmdadına yetişmedim mi senin..
Bir tek dostun bile kalmamışken,
İnsanlara güvenini kaybetmişken,
Hep ağlayıp bir kerecik gülmemişken
İmdadına yetişmedim mi senin..
İbrahim Akbaş
21:10 05.06.2013
Kayıt Tarihi : 25.3.2018 17:52:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Akbaş 1](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/03/25/imdadina-yetismedim-mi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!