İmdada Yetiş Şiiri - Fethi Yıldız

Nurunu söndürmektir küfrün gayesi asıl
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul
Ümmet uğradı kıyıma bu kaçıncı fasıl
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

Bozulmuş birliğimiz perişan, ezilmekte
Eli, kolu bağlanmış, ağlayıp üzülmekte
İnler Filistin, gözyaşlarımız süzülmekte
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

Şu dünyayı Sevmiş de sevmiş taparcasına
İtmiş eliyle dini arkaya, atarcasına
Siyonist’e, kul, Filistini satarcasına
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

Sen gittin gideli dünya bizlere karanlık
Görmedi ümmetin ne huzur nede aydınlık
Olmuşlar deli divane, geçirir baygınlık
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

Ümmeti çeşit çeşit fırkalara böldüler
Türlü türlü kitle silahlarıyla dövdüler
İslam’a buğz edeni, sövenleri övdüler
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

Dağlar dayanmaz, feryadımıza, ahımıza
Kapalı yollar gidemiyoruz şahımıza
Paramparça olmuş ümmet, gider kahrımıza
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

Nerde İslam yurdu hep işgal altında haykır
Üç beş milyon Siyonist hilale meydan okur
İşgal altında Kudüs, ümmete korku dokur
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

Âlemi İslam başsız, gönüller yas tutmakta
İttihadı İslam nerdesin gözler bakmakta
Masumların gözyaşları sel oldu akmakta
Yetiş imdadımıza yetiş, ey yüce Resul

27.01.2010