Tiryak dizili raflar misâli ömrümde aşklar
Tiryakisi olduğum iksir içinde
Bir imbik, sevgili gölgesi
Damıttıkça çoğalan
Çoğaldıkça tebessüm
Bir taşzehir verin bana içeyim
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Devamını Oku
Tek unutmak için acılarımı
Baksana; kırdılar kapılarımı
Yağmalandı kalbim, ömrüm, herselim
Kursuna dizdiler anılarımı
Yenik duştum bu savaşta neyleyim
Gölge....
Şiirin şah damarını teşkil eden kelime olarak gözüktü gözüme..
Üzerine düştüğü yerlerde gölge , asıldan daha yakındır o üzerine düştüğü yerlere..
Burada da gölgesi sevgilinin imbik msali bir yüreğe düşmüş..
Bu yürek nice tiryaklar hazırlamış, nice iksirler hazırlamış ve dizmiş raflara..Amma ki her tiryak'ın ,her ecza'nın vazgeçilmezi sevgili gölgesi olmuş..
sevgili aslında hangimizin derdi...ondan bize doğru düşen şey ne ise sır O'nda gizli..Gölgesinde..
Aşklar gölge düşünce oluyor..
Güzelliğin On para etmez derken Veysel şu yüreğe düşen gölgenin önemini vurgulamıyor mu idi... ....
dert ile gel şiire , imbikten geç !
gülümseyerek git :)
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta