Yarım kalmış eski bir hikâyede Ufuk çizgisinde kaybolmuş renkler, Turuncu, mor ve solgun mavi, Sonsuzluğa savrulan umutlar gibi.
Bir damla deniz suyu dudaklarımda, Ve her nefeste hatırlanır bir sessizlik, İmbatlar gelir, geçer, Ama kalır içimde biraz huzur, biraz hüzün, Biriken her duyguda serin ve hafif.
Datça kıyılarında savrulur imbat, Kokusunu taşır denizin, güneşin ve umutların.
Bilmem ki nasıl anlatsam;
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!
Devamını Oku
Nasıl, nasıl, size derdimi!
Bir dert ki yürekler acısı,
Bir dert ki düşman basına.
Gönül yarası desem...
Değil!




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta