İmat Halil Şiirleri - Şair İmat Halil

Gidiyorum sevdiğim. Bu şehir bitirdi bendeki o yaşam sevincimi Yara bere doldu içim dışım, kanıyorum Her sokağı boş her kaldırım harabeye döndü gözümde Kurduğum bütün hayaller kabusla bitiyor şimdi Gidiyorum sevdiğim Hiçbir umudum kalmadı yarına dair Seninle yürüdüğüm kaldırım taşları bile alay ediyor Hergün kan damlıyor yüreğimden Gittikçe azalıyor ömrüm Gün geçtikçe taşıyor isyanım Gidiyorum sevdiğim Yine sen kazandın Gidiyorum

Sebebi neydi yine bu pervasızca gidişinin
Vallahi cözemedim aklım almadı benim
Ne oldu böyle birdenbire nereye gittin yine
Ne olur git artık.birdaha dönme sakın geriye
Ne gördün yine kim yesil ısık yaktı sana
Kaçıncı oldu bu çekip gidişin unuttum sayısını

Bu sefer acıtmadı gidişin
Canım cıktı gitti göz göre göre bedenimden
İnan bu sefer yere düşmedim,
Tutunmak için kimseye de el açmadım sen giderken.
Bu sefer içip içip sızmadım tenha bir köşede
Sensizliğin acısı yollarımı sasırtmadı bana

Zil taktı oynuyor hasretin içimde
Ey benim zeytin gözlüm hani nerdesin nerde
Yazdım silemiyorum seni gönül defterime
Terketti beni kalbim,gitti senin peşine
İçitiğim her yudumda sen,gözümün daldıgı sen
Nefesim kesilir bir an aklıma gelmesen

Vazgectim
Yeminler olsun vazgectim
Zor günümde beni carmıha geren sevgili
Düştüğümde canıma kastı olan bogazlayan sevgili
İyi günümde sana davet gönderecek kadar artık aciz degilim
Vazgectim bin yıllık mutlulugun olsa bana verecegin

Ne işin var her gece benim gözbebeğimde
İçimdeki hasret ateşin hiç sönmeyecekmi
Dinmeyecekmi benim gönlümün yaşı
Sarılamayacakmıyım sana eskisi gibi
Ellerini tutmayacakmı eskisi gibi ellerim
Gözlerim hep sancılımı bakacak o ceylan gözlerine

Yikilir miyim saniyordun ey yar Gözyaşlarimda bogulurmuyum saniyorsun Bu yürek ne kasirgalara meydan okudu Kac kez karanlik gecelerde pusu kuruldu Bu yürek kac defa alninin ortasindan vuruldu Yikarmi beni gönlümde yaptigin darbe Her seferinde anadan üryan giderim Aşk dedikleri o büyük harbe

İçim geçti yar
Sarılamadım sana bütün hasretimle
Merhaba deyip hoşçakal ile ayrılmak agır geldi bu defa
Böylesine insafsız degildi daha önce gelip gitmelerin
Uzun uzun bakmazdım ardın sıra
Dar gelmezdi bana yürüdüğümüz kaldırımlar

En kidemli sarkilar bile teselli edemiyor beni.
Anadan üryan haliyle en ücra noktada terkedildi yüregim.
Bu aralar ne halim varsa görmekle mesguliyetim.
Bedeli ödenmiş yalnizliklarimin en tepesindeyim.

Şimdi daha iyi anlıyorum ateşlerde yanmayı
Çaresizlik ne demek,yokluk ne demek anlıyorum
Meyhaneler neden bu kadar dolu iyi anlıyorum
Sokakta yürürken yanan yüreklerin kokusunu alabiliyorum
Gözler neden dalıp gider boşluklara,uzaklara
İçeriye akan gözyaşlarını şimdi görebiliyorum