“ne zaman özlemle koşup bana gelsen
çırıl çıplak yaşadık her şeyi yalansız
fark etmezdi ipek saten yataklar sersen
samanlık seyrandı sevişmeler mekansız
yorgun gözler ne kadar uyanık bir bilsen
yıkıcı kararlar alıp gittin apansız
aşktan korkulur mu hiç beklentisiz sevsen
giden mi terk etmiştir kalan mı tabansız
belki anlarsın yaşarken mezara girsen
her ayrılık bir küçük ölümdür zamansız
boşunadır kınalı koçu kurban versen
şeytana bile tapmaz ayrılık imansız…” 09.04.2014
Kayıt Tarihi : 9.4.2014 14:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!