İmanlı Küfür Şiiri - Harun Tolga Peker

Gittiğin günden beri küfürler imandan gelir oldu bana,
Bilek kesmek en büyük hobi halini aldı.
İntihar bir kez daha nüksetti yokluğunda,
Ben düşlere düştüm,
İçim kanadı.
Arkadaşlarımın iyi gün dostu olduğunu anladım,
Sen gittiğin de..
Gökyüzünün mavi değil de kırmızı olduğunu anladım,
Annemin beni sevmediğini,
İçkiye başladığım da babamın beni ne kadar sevdiğini anladım,
İnsanların bir oyuncak olduğunu fark ettim,
En iyi arkadaşım yalnızlıktı şüphesiz,
Bir de gözlerin vardı,gözlerimde
Ellerin de olsun isterdim,
Olmadı..
Başka,vitrinlerin mankeniydin artık,
Dekolteli duygularının ağırlık bastığı..
Anladım;
Meğerse kimse yokmuş;
Ne içim de,
Ne dışım da,
Boynuna dolandığım bir aksesuarmışım oysa,
Şebeklik yapmak için,arkadaşlarımın yanın da gezdirdiği bir palyaçoymuşum,
Hoşçakal, dediğin de anladım..
İyi ki gittin sevgilim,İyi uyandırdın beni bu varlıktan..
İzninizle,
Hepinize imanlı bir yokluk edeceğim şimdi;
SİZİ SEVİYORUM..
İYİ Kİ YOKSUNUZ...