İmanam Şiiri - Mustafa Hoşoğlu

İmanam şkebayede
Do Keşan mo do mendil,
Ekuevo so ruhis,
Anda inede kandil.

İmanam ce ocirim,
Eyendane homata,
Sa kılım an darhundan,
Ğomundane da mata.

Ebiyede epembro,
Emis narhum epebis,
Selo ce barakalo,
Micey kayna o Rebis.

Evalane sahoma,
Eşkebaksan dinperde
Olo kleğoce ğrafo,
Epis kanis uçerde,

Emanamo puyise,
Ekopan da laliyas,
Ya kadika so yanim,
Htenikso da maliyas.

Epinesmase fayi,
U çesirname limo,
E planes so çefalim,
Eleyesme pulimo,

21.11.2015

Annem örtünür,
Keşan ile mendili,
Okurum ruhuna,
Kandil(gecesi) olunca.

Annemle babam,
Toprak oldular,
Aklıma geldiklerinde
Gözlerim dolar.

Siz önden gittiniz,
Biz de arkadan geleceğiz,
İsterim ve yalvarırım,
Rabbim yakmasın kimseyi.

Koydular toprağa,
Örttüler perdeyi,
Hep ağlar ve yazarım,
Kimse gelmez geri.

E annem nerdesin,
Kesildi seslerin,
Gel otur yanıma,
Tara saçlarını.

Bize yemek yapardın,
Açlık çekmezdik,
Tutardın başıma(okşardın başımı)
Kuşum dersin bana.