İmana Gel Nankör Nefis İmana!

İMANA GEL NANKÖR NEFİS İMANA!

Rücu ettim dedin de sen asıla
Lakin asla geçmedin o fasıla
Gezme artık hiç kasıla, kasıla!
İmana gel facir nefis imana!
Yoksa asla eremezsin emana!

Döneceğim diye, diye Hak dine
Sözler verip kasem ettin Rabbine
Ama halen uymuyorsun bak dine!
İmana gel gafil nefis imana!
Bundan böyle uyma sakın zamana!

Binerek hep böyle heves atına
Gidemezsin yüce zatın katına!
Hüsn-ü zanlar besleme de zatına
İmana gel mücrim nefis imana!
Yoksa kat’a eremezsin emana!

Benziyorken tıpkı rüzgârgülüne
Hiç benzetme sen kendini sülüne!
Tuh denmeden dirine ve ölüne
İman gel ahmak nefis imana!
Bundan böyle uyma kat’a zamana!

Şımarırsın bir hayır’a başlasan
Üzülmezsin bin ameli boşlasan
Ne olurdu sırf kendini taşlasan
İmana gel nankör nefis imana!
Yoksa asla eremezsin emana!

Boş kafana bela oldu gururun
Onun için yok ruhunda sürurun
Kölesisin zira alçak garurun
İmana gel müflis nefsim imana!
Bundan böyle uyma sakın zamana!

Alır gibi sanki dini alaya
İmza attın nice, nice olaya
Dönmek için cennet denen sılaya
İmana gel şaki nefis imana!
Yoksa asla eremezsin emana!

Vere, vere düsturundan tavizler
Tonu geçti pert ettiğin cevizler
Çizip durma bundan böyle kavisler!
İmana gel asi nefis imana!
Bundan öyle uyma sakın zamana!

Rabbiyesir kalmamışken yüzünde
Niye yoktur kanlı yaşlar gözünde?
Bu kez bari durup da sen sözünde
İmana gel anut nefis imana!
Yoksa asla eremezsin emana!
Yokken sende Salihlikten bir eser
Zelil enen halen gürler ve eser
İstiyorsan rıza olsun müyesser
İmana gel sefil nefis imana!
Bundan böyle uyma sakın zamana!

Şu hayatta yaşar iken sıradan
Zannetme ki şahlık çıkar kuradan!
Hayatına son vermeden yaratan
İmana gel rezil nefis imana!
Yoksa asla eremezsin emana!

Onca fırsat vermiş iken o sana
Dönemedin insan gibi insana!
Arzun varsa bekadaki ihsana
İmana gel zalim nefis imana!
Bundan böyle uyma asla zamana!

Tevazuda olmaz isen bir türap
Kulluğunu onaylamaz yüce Rab!
Orda çekmek istemezsen ızdırap
İmana gel gafil hain nefis imana!
Yoksa asla eremezsin emana!

Kendi dünyan muhtaç iken şafak’a
Fetihlere(!) çıkıyorsun afak’a
Kurban olmak istemezsen nifak’a
İmana gel densiz nefis imana!
Uyma artık dine uymaz zamana!

Cihat ŞAHİN
15.03.2020-İZMİR