İmana Gel Anut İnsan İmana!
Sahip isen, az birazcık izana
İmana gel, cahil adam imana!
Cümle amel, konulmadan mizana
İmana gel, gafil insan imana!
Olsun diye, yaratan has bir kul
Bunun için, yaratıldı her bir kul
Akil isen, davranarak az makul
İmana gel, bir an önce imana!
Hatırlayıp, cehennemin narını
Hesaplayıp, zararını karını
Kesinlikle, beklemeden yarını
İmana gel, hem şimdi imana!
Daha fazla, kastetmeden şanına
Melek-i mevt, okumadan canına
Uymak için, Hak’tan inen kanuna
İmana gel, vakit varken imana!
Gazabını, celbetmeden Cebbarın
Azabını, hak etmeden Kahharın
Ortasına, atılmadan bet harın
İmana gel, lütfen artık imana!
Apansızın, ölüp de sen kazara
Kem hal üzre, konulmadan mezara
Alıp artık, kulluğunu nazara
İmana gel, lakayt insan imana!
Amellerin, konulmadan tartıya
Günah sevap, dökülmeden ortaya
Bir son verip, şu düştüğün vartaya
İmana gel, canın sağken imana!
Hüküm çıkıp, kırılmadan kalemin
Cehenneme, dönüşmeden alemin
Kalp ve ruhu, kavurmadan elemin
İmana gel, anut insan imana!
Cihat ŞAHİN
15.03.2025-İZMİR
Cihat Şahin
Kayıt Tarihi : 15.3.2025 10:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Anut, ibraz edilen onca delile/kanıta rağmen, hak ve hakikate inanmamakta ısrar eden kimseye derler ki, bunun bir ismi de, "Küfr-ü inadi'dir. Yani Ebu Cehil karakterli gibi kişilerdir. Yani, daha açık Türkçesi, sen ve yandaşların gibi gerçeklere bile, bile göz kapayan ve batılda/yanlışta ısrar edenlerdir.
TÜM YORUMLAR (2)