İmana Gel Ahmak Nefis İmana!

İMANA GEL AHMAK NEFİS İMANA!

Şu acayip emellerin ne mana?
İmana gel, ahmak nefis imana!
Uyma artık zamaneye, zamana!
İmana gel, cahil nefis imana!

Rabbin kulun her şeyini görüyor
Mahşer günü orta yere seriyor
Sapkınlara mutlak ceza veriyor!
İmana gel, azgın nefis imana!

Ona kulluk elzem iken gedaya
Senin gücün yetiyorken edaya
Etmez misin şu halinden hiç hayâ?
İmana gel, asi nefis imana!

Halis ise, sende niyet ve emel
Hiç uyar mı, hoş emele bed amel?
Varsa eğer, amentüden az temel
İmana gel, fasık nefis imana!

Fasıkların son durağı har ama
Sen yine de, meyledersin harama
Değil isen, gözü bakar bir ama
İmana gel, mühmel nefis imana!

Malum iken, her halimiz Habir’e
Türlü, çeşit halt düşlersin ha bire
Dört kolluyla atılmadan kabir’e
İmana gel, facir nefis imana!

Melek-i mevt, gırtlağına çökmeden
Vade dolup, can bedenden çıkmadan
Rab suçların, ortalığa dökmeden
İmana gel, şaki nefis imana!

Huzuruna çağırtmadan el-Halik
Ve olmadan son durağa sen salik
Sorgu sual eylemeden ol-Malik
İmana gel, bedbaht nefis imana!

Cihat ŞAHİN
17.02.2022-İZMİR