Küfür; telaş dolu, kör, düşüncesiz bakar.
İman; güven dolu, rahmeti sonsuza akar.
Küfür; insanı yakar, cehennemde yakar.
İman; nurdan bir halka başına taç takar.
Küfür; telaş dolu, kör, düşüncesiz bakar.
İman insanı hayvandan melek de yapar.
Küfre düştü mü insan umutsuz da bakar.
İman bir yandı mı mutlaka ışık da saçar.
Küfre dalan daima yanar battıkça batar.
İman insanı hayvandan melek de yapar.
Darıca 2008
Şair: Zekeriye Tek
Kayıt Tarihi : 6.4.2013 00:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!