İman geldi, küfür göçtü Şiiri - Cevat Sevil

- 589 -

Urfa’da İbrahim doğdu
Nemrut ona düşman oldu
Türlü fikirlere daldı
İman geldi, küfür göçtü

İbrahim Nemrutla çarpıştı
Bütün putlar yere düştü
İman gitti, küfür geldi
Hüdayi bu işe şaştı

İman gitti hiç kalmadı
Nemrut yolu parladı
Küfür imanı zorladı
İbrahim gitti, Nemrut geldi

Gelmedi bu küfrün sonu
Kâfir yaktı türlü canı
Hiç yok zalimin imanı
Küfür geldi, iman gitti

Yıkılsın Urfa temeli
Yoktur kâfirin ameli
Sevmezler ehl-i kemali
İman gitti, küfür geldi

Her yerinde var velinin şanı
Bulunur her derdin dermanı
Yoktur namerdin ameli
İman gitti, küfür geldi

Hüdayi der ben ağlarım
Gönlümü Hakk’a bağlarım
Yıkılsın zalim dağların
İman gitti, küfür geldi

Hak divanında ben sarhoşum
Zannetme ki ben boşum
Gurbet elde bir baykuşum
İman gitti, küfür geldi