Taşın üzerine oturup
Sırtımı duvarına dayadım, köy meydanın
Hafif sıcağımsıydı uzaktan gülen güneş
Başımı yukarı kaldırıp, gözlerimi kapadım
İlkbahardan, yaza bir köprü kurdum
Kızgın güneşin altında, çapa vurup, harman sürdüm.
Tam yazın hayalini kuruyordum ki,
Kuran kursundan çıkmış çocuklar
Köşede bucakta kalan, karlarla oyuyorlarken
Alnımın; Ortasına kartopu yedim.
Açtığımda gözümü karşı dağlarda alacalı kar
Daha tırpan çekmeye en az, üç ay var.
Un yok, ekmek yok, evde
İş yok, güç yok, bu köyde
Çocuk bu, halden bilmez
Hanımın, yüzü gülmez
Yatı, katı kim bilir.
Kim anlar, gökdelenden
Bir kilo bulgura takla atarız
Yarım arpa ekmeği, yanına bir baş soğan
Bulduk mu şükrederiz.
Ne okul, ne hemşire, ne doktor
Ne doğan kaydedilir
Ne ölen kayıttan düşer
Azası muhtarı da yok bu köyün
Her şey İmamdan mütevellittir…(sorulur)
Allaha yakınlığımız bile ondan sorulur.
28-6-2005
Mehmet DağKayıt Tarihi : 5.7.2005 19:16:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ömer Ekinci Micingirt
[email protected]
www.micingirt.firtina.de
ne var ki köyde üçünden başka...
yürek yırtan bu mısralar... bir gün güzel mısralara
dönsün... en iyi dileğim bu... sevgiler..
TÜM YORUMLAR (2)