Ey Hüseyin!
Nasıl kıydı size vefâsız ümmet?
Deden gönlüme yâr İmam Hüseyin;
Ehl-i Beyt olmuştu bizlere zimmet,
Yokmuş mâlesef âr, İmam Hüseyin..
Muhammed, Ali'nin ey emâneti!
Yaşattık affedin çok rezâleti,
Nefislerin sebep hep esâreti,
Bağrımı yakan nâr İmam Hüseyin..
Bütün mazlûmlara kol kanat gerdin,
En sonunda da hak için cân verdin,
"Zâlimlerle cihâd ne büyük!" derdin,
Sana benzemek kâr İmam Hüseyin..
"Kişi sevdiğiyle beraber" duydum,
Elimden geldikçe yoluna uydum,
Ederimle ancak velâkin buydum,
Mahşer gününde sar İmam Hüseyin..
Tarsûsî gönlüyle eder feryadı,
Nankörlüğün idi Kerbelâ hadı,
Yezit'lik ümmetin vasfının adı,
Dinmiyor âh-u zâr İmam Hüseyin..
"Adem KAÇAR - 31/03/2018"
Adem KaçarKayıt Tarihi : 31.3.2018 11:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hz. Hüseyin'in Kerbelâ'daki katlinin acısını, çocuğunun grip olduğu kadar bile hissetmedikten sonra Yezit'in halkından ne farkın vardır.. Kur'ân'ı anlamadıktan sonra istediğin kadar hatmet, neye yarar?
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!