İMAM HÜSEYİN…
Resminde gördüğüm her bakışında
Kaşında, gözünde her nakışında
Ten ile koştuğun ölüm yaşında
Özletme gel artık İmam Hüseyin…
Susuz Muharrem’in taze sümbülü
Kerbela kanıyla renklenen gülü
Muhammed Ali’nin canıyla eli
Özletme gel artık İmam Hüseyin…
Cemde dara durdum her seferinde
İnancım aradım kalben derinde
Sen dahil gördüm ki yerli yerinde
Özletme gel artık İmam Hüseyin…
Gürsesin ümidi yeşerdi burda
Ya Hüseyin.. Medet eyle sen orda
Kimseyi bırakma zorda ve darda
Özletme gel artık İmam Hüseyin…
04/11/2011,İzmir
Güvenç GürsesKayıt Tarihi : 4.12.2011 18:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Güvenç Gürses](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/04/imam-huseyin-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!