Bana hayatı öğreten gülüş
Aydınlığa mahkum eder ömrümü
Bunu söylerken çarpar hakikat
Aslında kendimi büyüttüğümü
Bir hüzün dalgası çöker kalbime
Gece yarısı sokağın ortasından yürümek
Sancısıyla düşürmenin gölgeni duvarlara
Gündüzleri gezenler söyle nerden bilecek
Gecenin annem gibi içten ağladığını.
Yalnızım çok yalnızım boş sözlerime kanma
Vuslat gibi bir gül sevgilinin elinde
O güldeki renkler ölmüş olsa da güzel.
Sevenler sevgiliye solmuş çiçek verirler,
Sevgi midir o çiçeği böyle güzel gösteren?
Annemin duası ipekten kalkan
Kıyamaz etime gerçek demeye
Mekanı dişine takıp da yırtan
Sen gelmeden zehir döktüm diline
Bulut üstüne bulut kapatırken göğümü
Güneş doğdu utançla ödünç alarak aydan
Yakmıyordu şefkati düştüğü hiçbir yeri...
Kuşlar anlatıyordu ekmeğin kavgasını
Sen bir umutsun ama dudağımda isimsin
-
Kibar Tavasav
Tüm YorumlarMerhaba sevgili dost
1 milyonun üzerinde üyesi olan bir sitede tüm şair dostlarca ve okurlarca buluşmaya ne dersiniz?
Bunun için yapmanız gereken tek şey önce www.siberalem.com sitesine üye olmanız,... gerekiyor tabiki ücretsiz üyelikte söz konusu.
Ben bu sitede gruplar bölü ...