İma Şiiri - Müjdat Doğan

bir akşam sefasında
bir hoş muhabbet döner
biraz demlenir muhabbet
zaten hep böyle olmuştur
zaten hep böyle olacaktır
derin bir akşam karanlığı
ve insanların derin sızıları
hep böyledir bu
yine bu hep aynı olan
yine şaşmaz aynı gecede
derin bir sızı duydum
derin bir sızıymış
yeni anladım
öyle ki susup kaldım
öyle ki bir çıt bile edemedim
bir ima
bir söz grubu pek şaşmaz
pek farklı olmaz bu gecede
zaten hep böyle olurmuş
zaten pek aldırış edilmezmiş
farkına bile varılmazmış
yeni anladım
bir ima
bir söz grubu
bir ayna olurmuş da
dururmuş gözümüz önünde
pek fark edilmezmiş
yeni anladım
'Kıvanç' duydum sonra
evet evet hem ne büyük
hem ne devasa bir 'Kıvanç'
meğer dedim meğer
ne yalanlar
ama ne yalanlar dedim
derin bir sızıymış
yeni anladım
bir ima
bir söz grubu
insanlığın altın çağı dedim bu büyük bir 'Kıvanç' duydum
sonra bunları tıkadım içime
sonra zaten hiç konuşmadım derin bir sızıymış
yeni anladım
bütün bu şaşmaz
bütün bu aynı gecelerin
bir de değişmez bir de aynı
uyanılmaz sabahları olurmuş bunu da yeni anladım
derin bir sızıymış
daha da anladım
hiç bir şey olmamışın
yaşanmamış sankinin
üstü örtülmüşün çağıymıs bu
yeni anladım