İ m k a n s ı z Şiiri - Özlem Saba

Hiç olmayacak düşlerin peşinde
Sana imkansız,
Başkalarına kolay lokmaymış gibi görünen beni
Bırakında sadece ben avutayım.
Aldanmayayım.
Gönlü fakir, cebi dolgun ibneler beni aldatmasınlar...

Tadı başka sevmelerinin,
Hiç tatmadığım öpüşlerinin özlemini
Ve koynunda geçiremediğim gecelerin,
Uyanamadığım sabahların canımı nasıl yaktığını
Sana bile inandıramazken
Teselli beklemek
Bu bir delilik...

Sen bir ruh körüyken
Bir ceylanın,
Sırtlanların azı dişleri arasında nasıl parçalandığını,
Ve kadehlere doldurulan kanının
Şarap misali nasıl yudumlandığını
Anlatacak kelimeler henüz yok belleğimde.

Hadi, iç!
Sen de tüket beni.

Yokluğumun şerefine!