İm Şiiri - Ahmet Aksoy

sonbahar ertesi
törpülenmiş düşüncelerde
hasret tuzakları
her fikir kendine zincirli

açılım açılım doğan çocuk
kapalım kapalım ölen düş
öyleyse yeniden doğalım
tuz-aksa tuzlanalım

silgiler kullanalım giyotinden
kafamız layik değilse kendimize
keselim kendi ellerimizle
nasıl olsa yeni bizde

başkasının elinden yenilmektense
sunağımızı kendimiz kuralım
önce yüreğimizi ve gücümüzü sunalım
sonra içimizden dikilelim

ve bilelim tuzaklar,
kapanlar, penirler, aslında
kendi ektiğimiz tohumlar
sularken de sulamazken de.