İlyas Yavuz Şiirleri - Şair İlyas Yavuz

Ben seni hala severim de kalbim artık seni kabul eder mi? Affederim de her gün ağladığım gözler, senden sonra yaktığım sigaralar, içtiğim rakılar, sana sevgi dolu yazdığım şiirler, seni seven gözlerim, senden sonra titreyen ellerim, beni içkili sigara kokulu ayyaş bir şekilde gören annem affeder mi gerçekten bilmiyorum. Şimdi de geçer diyorlar seni tanımayan görmeyen nasıl sevdiğim konusunda fikri olmayan herkes geçer diyor ama içimde nasıl bir boşluk olduğunu bilmiyorlar, her gün yaktığım sigaraları görmüyorlar, geceleri sesini duyup yazdığım şiirleri, her gün gözaltlarım sisene kadar agladığımı, her gün hayalinle gülüştüğümü konuştuğumu bilmiyorlar zaten geçecekmis herşey unutulurmus bok unutursun. Unutmak diye bişey yok, unutmaya çalışmak, unuttuğunu sanmak, unutmuş gibi yapmak ve hiç bir zaman unutmamak var. Hani böyle karakterli kadınlar varya onlar gözlerinde çok şey saklıyor derinlerde bir acıları oluyor ama hiç bahsetmiyorlar, yaşlansada yüregi genç olan çok seven değil hep sevenler varya, yanlışın yanında olmayan her zaman kararları doğrultusunda devam edenler, böyle güven kokarlar, böyle kafanı göğsüne yasladığında huzur verenler sanki Allah onları huzur versin diye yaratmış ama fazlada güvenmiyeceksin öyle kadınlara bir anda çekip gidebilirler sizi en üst mutluluk kademesine çıkarıp bir anda 0 noktasına vardırırlar. Kadınlar çok sever hem de öyle bir severlerki gece yatmadan dua ederler, öyle bir sever ki sarılırken kokunu içine ceker orda bırakır o kokuyu hiç unutmaz, bir kadın seviyorsa sevebildigi kadar sarılırsa vallaha sende kemik bırakmaz, bir kadının şah damarı umududur orası kesildiğinde çekip gider, dua etmekten sevmekten koklamaktan öpmekten kaçıp gider yakalayamazsın, seven kadın bıkmaz senden, kavga ederken boğazına bıçağı dayar kadın sanki ama gözlerindeki korkuyu görünce anlarsın sevmeyi. Kadın dediğin kuş gibidir sen ona gökyüzü olacaksın öyle bir olacaksın ki senden soğumasın orda donmasın hep senin gökyüzünde kalsın başka yere göç etmesin, eğer göç edersede başka gökyüzünde kahkaha atarken bulursun bulduğunda da anlıyacağın insan herşeye alışıyor, yanlızlıga, uykusuzluğa, acıya ve hatta ve hatta ölüme alıştıranların herkesin canı sağolsun. Hayatını mahveden o insanı unutmak istemiyorsun sende öyle derin izler derin yaralar bırakıyor ki hani bazı yaralar vardır ne yara bandı ne de dikisler tutar sadece onun bir öpücüğü kurtaran yaralar varya onları unutarak onu affetmis gibi hissedersin bazen onu özlediğin için değil onun gerçekte sende kapanmayan yara bıraktığı için içiyorsun işte. Gerçekten sevmişken birini gitsede kıyamazsın ona, çok kötü sözleri hak eder ama sözcükler boğazında kalır kıyamazsın, kin nefret dolu olursun ama yine kıyamazsın. İşte kadınlar böyledir seversin evlenirsin hayatın roman olur, seversin seni terkeder o zaman hayatın çığlıklarını atamadığın güzel türkülere döner işte bütün mesele sevip sevmemek arasında kalmış be küçük adam.

O çok güzel bir kızdı, o gülünce dünyalar benim olurdu. Gözlerine baktığımda kendimi bulurdum ve ayrıldığı gün varya ben bittim her gün onu öpecegime sigaraları öper oldum çünkü hala kokusu var onun. Ne kadar kız varsa hiçbirini istemedim bir tek seni sevdim yapamadım ama sen yapsaydın bari gitmeden önce bı seni seviyorum deseydin veya beni kandırsaydın sevmiyorum deseydin. O kadar çok sevmişken nasıl terkettin beni hiç mi aglamadın, hiç mi özlemedin benim kadar zor gelmeli tabi sevemedin. Şimdi ağlarım demeyin sakın erkek adam ağlar mı diye? Asıl erkek adam ağlar sonra tüm dünya ağlar bilemezler içindeki yangını nasıl söndüreceğimi bilemediler, ben ağladım onsuz geçen hergünüme ölmek kadar zor değildi be. Şimdi size onu nasıl sevdiğimi anlatayım bir tek karbeyazım diye tutturmusum onun adına içkiler içiyorum sarhoş olup onun hayaliyle konuşuyorum, şiirler yazıyorum karbeyazım kadar güzel değil diyip yırtıp atıyorum, mevsimler gelip geçiyor ama bana sorsan sadece karbeyaz derim, onun kokusu sarmış sokakları her gece adım attığı yerlerden geçiyorum belki yine denk geliriz, benden gittikten sonra aç kaldım adını zikrettikce ve yollarından geçtikçe karnım doydu, kışın ortasında tek kat bir hırka ile durdum onu düşündükçe ısınırdım zaten, parasızlıkta bişey değil zaten gittikten sonra hep içki içer oldum param olmazdı onu düşünüp kafamı güzel yapardım, ölüm bişey değil ki karbeyazsız kadar yalnız kaldığım her zaman öldüm, kanasın onun eli değmeyen yaralar, ona uğramayan gemiler batsın, onsuz giden trenler yolda kalsın, bazı yaralar vardır ne yara bandı tutar ne de dikişler kurtarır kurtarırsa onun bir tek öpücüğü, onu böyle ilk anne baba olmuş kişiler gibi sevdim, onu böyle rakını yanında giden Müslüm baba gibi sevdim, annemi sever gibi sevdim, çayın yanında giden sigara gibi, kendi vatanım gibi, öksüz kalmış bir çocuğun iyi bir aile bulduğu gibi, uzun yıl hapiste kalıp sonra dısarı çıkan mahkum gibi, yetim birisinin yüzü gülmesi gibi, kanserli bir hastanın ölümü yenmesi gibi, gece denizin hırıltısı ve kokusu gibi, yağmur sonrası Toprak kokusu gibi, bir bozkurtun asenasını bulmuş gibi, askerden çocuğu gelen anne gibi sevdim. Ama artık kendimi toparladım gibi artık yeni hayattımla uğraşıyorum yeni sayfa açarken sayfanın biteceği den korkuyorum. Artık düzgün kadın istiyorum hayatımda öyle çok konuşmasın sadece bana bağırsin cagirsin kırsın, dürüst olsun, kivi gibi olsun dışı kaba ama içinde mükemmelliyet, öyle muz gibi kolay olmasın soyup soyup yenilmesin, portakal gibi kolay olsun dilim dilim, öyle nar gibi zor olmasın herşey tane tane dökülmesin, karpuzun dışı kadar sert olmasın içi kadar tatlı ve güler yüzlü olsun. Artık o gemiyi beklemicez limanı kapattık o işler bitti yeni yola kendi gemimizle gidecez, belki yalnız yapacaz ama kimseye yanlış olmicaz...

Çok sıkıntılı birisiyim biliyorum üzerime gelmeyin zaten toprağın altına girmek istiyorum yaptırmayın bunu içim mezarlık gibi şuan herkesi teker teker öldürüyorum ama içimdeki o sese susması için yalvarıyorum susmuyor. Bak arkadaş bu hayattan zevk almak ya kanun dışıdır ya da yasaklanmış bir günah ben hepsini yaptım. Bana yaklaşmayın bu yüzden. Ben artık gidecem buralardan herkes gitti zaten liman boşaldı o limanı bu sefer yakmıyacağım gelen olursa beklesin biraz bende gideceğim artık hep gidenlere kızdık ama gitmek belki bize daha çok yakışır. Sonra eve geldim uyudum gidemedim yapamadım annem uyandırdı beni sanki evladını öldürmüşüm gibi baktı bana ve dediki oğlum gönlün mü hasta senin dedi lan 4 yıldır anlatamadığım derdi annem iki kelimeyle bana sundu yüzüne bakıp evet diyemedim daha çok parcalanacaktı annem ben ona kıyamazdım, ama basklarıda oğluna çok iyi kıydı be anne sigaradan daha çok zararlı sigara sağlıma zarar o ise ömrüme zarar verdi. Hatun dediğin ben rakıyı alıp gelirken mezeleri hazırlamış olacak sonra karşılıklı onla içeceğiz ben onun gözlerine baktıkça aşkı öğretecek tekrardan , zoru gördüğünde kaçmayacak, benim eve her zaman erkenden gelmemi sağlayacak, yeri geldiğinde kızacak bağrıcak kalbimi kıracak, yeri geldimi ben söylemeden anlayacak ne demek istediğimi, bazen cocuklaşacak bazende olgun bir hanımefendi gibi olacak, öyle kiracı olmucak geldimi kalbime temelli gelecek bir daha taşınmayacak oradan. Hayat işte bulamazsın öyle, istediğin şey ceset taşıyan ambulansın sireni çalması gibi o yüzden fazla hayal kurma biz o hayallerin enkaz altında kalacağını bile bile kurduk ve rengarenk renklere boyadık duvarları sonra hepsi üst zirveden 0 noktasına vardı, yeni hayaller inşa etmek gerekiyordu yeni bir hayat kirlenen sayfayı yırtıp atmak gerekiyordu yeni sayfaya geçecek ne gücümüz kaldı ne de defterin düzgün bir tarafı. Kalbim hastalığa kapıldı tabi havalarda mağlum ama ne sıcak çorbayla ne de nane limonla geçecek bir hastalık değil, bu hastalık bir hırsız gelip senden çok önemli parçayı çaldığı için olmuş, iyilesecegin tek çare onun sıcak sevgisi. Bazı insanların kalp hastalığıda şiir sevmemesidir İnsanlar nasıl şiir sevmez anlam veremiyorum, sanki kalbi yokmuş gibi, gece ne güzel aç bir śiir okurken yak sigaranı duman alsın herşey zaten gitmiş ciğer bir parçada şiire ayıralım biraz, şiir yazmakta güzeldir ben de yazardım şiir biterdi ihtiyaç kalmazdı mısralara ama gözleri için eklerdim o son mısrayı, artık gerek de kalmadı şiirlere hepsini yırttım attım çünkü siz kadehlerce şiirleri kahbece unutuyorsunuz...

Şişenin dibinde kaldı benim o hayallerim, umutlarım hepsi uçtu gitti, birer birer yok oldular tıpkı sigara dumanının ağızdan bembeyaz çıkıp kendine zarar verip doğaya karışması gibi hayatta böyle değil mı be usta gelip gidiyorlar ve bir iz bırakıp gidiyorlar biz onların gidişine değil yaptığı haksızlığa ağlıyoruz. Biraz net olsa madem mutlu edemiyeceksin neden geldin hayatıma ve bir anda çıkıp gittin. Sevmiyorlar be aga aslında sevmiyor değil sevemiyor. Misafir gibiydi kalbimde geldi gitti bende kapıyı kapattım ve anahtarı kalbimin kırılan parçasına sakladım birisi gelirse beni tamamlıyabilirse o anahtarı orda kendisi bulur zaten ya da hicbirsey olmamış gibi tekrar gider. Sen 206 kemiğim varken kalbimi nasıl kırdın anlamadım. Bu konuda çok başarılısın, aşk nedir senin için sahi aşk nedir sizler için? Anlam veremediğiniz iki bacak arası mı? Yoksa birisinin hayalleriyle oynayıp çekip gitmek mı? Aşk nedir bilir mısınız ki siz, aşk her saniye onu düşünmektir, ne bilim yemek yerken acaba onun karnı tok mu yoksa aç mı? Acaba oda benim gibi seviyor mu diye düsünmek. Geceleri yatarken onu düşünüp uyumamak sonrasında sigara yakıp dumanlarla boğulup bir anda gözlerinin önüne gelmesidir aşk, aşkın acısı mı? Çok kötü ben mesela 3 yıl yalnız kaldım kimseyle arkadaşlık yapmadım, insanlar artık çok saçma geldi bana sonrasında sigara paketlerimi arttırdım, kollarım jiletler içinde hep uzun kollu giyerdim utanırdım gözükmesin kolum, iki hafta aç kaldım ağzıma giren biraz su bide sigara kimse de sormadı nasıl kilo verdin diye dedim ya insanlar bu yüzden çok saçma, alkol desen şişenin dibini görmeden kalkmazdım masadan, uyuşturucu desen zaten başlı başına bela oldu, gözaltılarım ondan dolayı torba torba mosmor, herkes uykusuz olduğumu sanardı bilmezler ki benim onları kullandığımı, geceleri ağlardım sabaha kadar onla mesajlaşmak varken ben ağladım sabah kalkıp yastığın örtüsünü direk kirlilere atardım, kimse anlamasın diye değil ailem üzülmesin diye hepsi, sonrasında herşeyi bir kenara koydum hepsini bıraktım düzeldim bir tek sigaram kaldı başka hiçbir kötü alışkanlığım yok Allah'a şükürler olsun, ama bu Yaşadıklarımdan pişman değilim en azından acıyı gördüm tamam yıkıldım kırıldım, parçalandım, yere düştüm kalkamadım ama şimdi hep ayaktayım, acı insanı güçlendirir derler ya aynen öyle, şimdi ise beni sevebilecek sevgimi kaldırabilecek birisini arıyorum öyle gelip gitmek yok misafir kabul etmiyorum kalbime temelli gelmeni istiyorumm....

Gün oldu, maviliğini unuttu gökyüzü, kimisi mavi olan gökyüzüne yazdı kimi de karanlık dünyasına yazdı bütün ayrılıkları,
Toprak suya hasret kaldı, bulutlar maviliğini özledi,
Ölüm, beden seçmekte zorlandı, güneş doğmak istedi ama puslu ve dolunaylı gece buna izin vermedi,
Kalemi güzel tuttuk ama yazmayı beceremedik,
Bedenimiz ağladı da ruhumuz kan savurdu etrafa.
Gidişin, henüz kabuk bağlamamış yaraya tuz basar gibi geldi.

Herşeyin bir yok olması vardır. Mesela ben hep yok sayıldım bir sevda yüzünden ölüm hep aklıma girdi ve hiç aklımdan çıkmadı. Sebebi ne? Bir kız için ve daha fazlası ben önceki sevdiklerimi hep unuttum fazla zamanımı almadı ama bu kız çok etkiledi. Hep düşünüyorum onu, geceleri tek başıma konuşuyorum deli zannediyorlar ama değilim duvarla konuşuyorum, zaten o da sıktı beni yumrukluyorum hiç teselli vermiyor bana. Düştüğünde kalkmasını bileceksin ben iyi biliyorum ama bu sefer uçurumdan düştüm ve kalıcı bir izi var, geçmiyor be gardaş hayat bu işte senle oyun oynar ve yaralanan o değil sensin, hayatta hep başka birşey olmak istedim, yağmur gibi toprağa karışır ve yok olup giderim, toprak demişken yağmur yağdığında çok güzel kokar sebebi ise toprak bizim sevdiklerimizi aldığı içindir, zaten cenazelerde ölenler için değil kalanlar için yapılır, insanın içi yanar böyle yakılan sigaralar gibi. Hayal de kuramıyorum, insan hayal kurarken mutlu olur ben ise olmayacağını bildiğim için bir sigara yakıyorum, sonra hayal kurduğumu düşünürken yoruluyorum... Bazen kurduğum hayaller gerçekleşiyor, karşıma sen geçiyorsun ve konuşuyoruz çok mutlu oluyorum ve gözümü kapatıyorum sonra bir açıyorum ve sen yoksun, ardından bir sigara yak, o da yetmedi bir daha yak, sonra bir daha, bir daha, derken gece bitmiş güneş doğuyor, her yer aydınlanıyor, ama benim için her yer hala gece, ölüm gibi karanlık bir çukurdayım. Sigarayla dertleşir oldum umut arar oldum küllerden sonra bir rüzgar esti alıp gitti umutlarımı ardından bir yağmur ortada çaresiz bir adam ve beyin ölümü gerçekleşmiş birisinin hayalleri kaldı. Bıkmadım sigara yakmaktan ölüm bekliyordu beni öldüm ve ihale sevdiğime değil sigaraya kaldı.