Kapına gelsem ansızın,
Güneşli bir bahar günü.
Sarılsam sana doya doya.
Geçmiş yılların özlemiyle,
Hep birşeylerin eksikliğinden,
Kurtulsak ikimizde.
Uzanıverdi deniz boylu boyunca,
Arzularım hırçın dalgalarda gizli.
Vurdular sensizlik kıyılarına.
Siyaha boyuyor martılar yine,
Sitemlerle dolu bir akşamı delicesine.
Yoksul bir Afrika’dayım sevgili,
Aklım da bir İstanbul,
Hep kalacak belki.
Belki hasretim olacak,
Belki derin uçurumları ömrümün.
Sen hep uzaklarda kalan,
Zamansız gelen,
Ayrılıklar vurmuş bizi,
Acıya da doymuşuz derde de,
Gönüllerimiz hüsran,
Gönüllerimiz virane,
Yanmaya da alışmışız,
Kalbim de büyütüyorum,
Yıllardır sevdanı.
Tıpkı bir ağaç gibi.
Gözyaşlarımla suluyorum,
Her gün,
Dikenli gövdeni.
Gidişinle başlar yalnızlığım,
Bırakırsın bakışlarını,
Aynalarda esir kalır.
Bu sevdanın ateşi sende,
Koru yüreğimde kalır.
Senden hep sakladığım,
Güz gibi,
Soluyordu sevgimiz.
El gibi,
Dokunuyordu tenimiz.
Kör olmalıydı,
Sende gözlerim.
Seni görünce,
Yeşermiş arzular geliyor aklıma.
Durgun suları dalgalanıyor,
Yüreğimde ki gizli denizlerin.
İçimde tozlu aynalar kırılıyor,
Başıboş sokaklardan geçiyorum,
Akılımda gülüşün,
Hep kalacak belki.
Belki,
Derin uçurumlar olacak,
Hep o bakışların.
Kanarken şimdi,
Yüreğim sensiz,
Yüzümde bir tebessüm,
Bulmak mümkün mü?
Her gece oturup,
Resmine bakmadan,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!