Sabır ektik kahır biçtik
Şerbet diye zehir içtik
Dosta canlar feda olsun
Dostlar için candan geçtik
Ara beni ara beni
Ben Postacıyım;
Lacivert,gri resmi kıyafetim
Omzumda çantam elimde kayıt defterim
Yaz-kış,soğuk-sıcak demeden
Cadde-cadde,sokak-sokak
Bıkmadan üşenmeden gezerim
Acı elem ve keder
Eldeki sermayesi
Acıyla başlar biter
Bu aşkın hikayesi
Kırık bir saz misali
Bir bilsen belalım bir bilsen
Sabahsız gecelerimi
Dinmeyen acılarımı
Sana olan hasretimi bir bilsen
Adını her anışımda
İçimde kopan fırtınaları
Hayat senin hayatındır
Karar senin kararındır
Versen bile türlü kahır
Canın sağ olsun...
Zehir katsan ekmeğime
Gel bu derdi benden alma
Çekem dersin çekemezsin
Sende kalır kimse almaz
Satam dersin satamazsın
Bende çoktur kucak-kucak
Bak şimdi bir başkası
Yatıyor kollarına
Söyle huzurlu musun
Erdin mi muradına
Kalleşliğin yazıldı
Hani nerde sevdiğin
Herkese bel bağlanmaz
Hiç boşuna ağlama
Kendi düşen ağlamaz
Aklın nerdeydi söyle
Yinemi sen deyip asma yüzünü
Son defa falıma bak falcı teyze
Acıyı kederi hatta hüzünü
Ne varsa ortaya dök falcı teyze
Yüreğim yaralı anla halimden
Eskişehir derler yalçın kayalık
Fark etmez aşarım düz gelir bana
Bir şiir yazarım üç beş satırlık
Dağılır kayalar toz gelir bana
Yine coşmuş bülbül altın kafeste
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!