İlyas Kunt 2 Şiirleri - Şair İlyas Kunt 2

YAŞLI ÇOCUKLAR .
BÜYÜMEK ZORUNDA KALMIŞ İNSANLAR
SAMİMİYETSİZ GÜLÜŞLER
İÇTEN OLMAYAN DAVRANIŞLAR
YALANSIZ ANLATILMAYAN HİKAYELER
YEDEGİ HAZIRLANMADAN , TERKEDİLMEYEN YÜREKLER

Bir insan isterse yanında olmanın bir yolunu bulur bahaneler ancak uzak kalmak isteyen insanların tercihidir.

Bir gün yıldızları sayarken ayı kaybedebilirsiniz.

Gecenin bir yarısı sizi özleyen ve özlerken canı yanan ve sesini duymak için aramayan insan çok sevmiştir.
Ama üzülenler degil en çokta böyle insanları acı çektigini bile bile burakanlar.
Onun sessizligine ve acı çekmesine aldırış etmeden uyuyanlar kaybetmiştir.

Ne cenazeler kaldırdık yapmacık güzel sözlerden;
Kürek kürek toprak attık nice yalanlara.
Mekanı Cennet olurmu bilemem ama;
Ben hiç Fatiha okumadım,
Yüreğimdeki mekanı Cehennem olanlara...!

“Meşe rüzgarla savaştı ve kırıldı, söğüt gerektiğinde eğildi ve hayatta kaldı.”

Sen bile haketmedigini anladın
Yüregimde sana ayırdıgım cennetin
Bakmaya kıyamadıgım gül bahcesinin
Kalbimde uçan kelebeklerin ahını aldıgını
Şimdi sessizlik konuşsun ,Adalet yerini bulsun
İki dünya bir araya gelsin , ama sen bana gelme.

Ben sana gönul bahcemin anahtarini verdimde
Sen bana icinden bir gül vermedin
Kosa kosa yollarina nefesimi tukettimde
Karşıma cikip bir hos geldin demedin
Atese dustugunde suyun oldum
Goz yasin aktiginda mendilin

Her nefes alanı yaşıyor zannetmeyin.
Bazıları yaşarken ölmüştür.

Seni bana sorduklarında bir şey diyemiyorum.
Susuyor ve yutkunuyorum sadece..
Gözlerim uzaklara dalıyor, içimden nehirler geçiyor ve ben içten içe taşıyorum.. taşıyorum.. ,
Söyleyecek cümle bulamıyorum..
Hangi kelimeye sığınsam sensiz kalıyor cümleye dönüştüremiyorum..
Susuyor ve yutkunuyorum sadece...