sensin geceme güneş olan
ıssız çölde serabım olan
kaybolanbeni hayatta tutan
sensin beni hayata bağlayan
güzelliğin beni benden alır
ısınır rahatlarım baktıkça sana
bilmiyoruz
kalp kırmadan sevmeyi
ilgisiz yaşamayı
parasız geçinmeyi
en başında hadimizi
BİLMİYORUZ
bakıyorum şimdi boğaza
hani senin sevdiğin o manzaraya
sen yoksun bu sefer yanımda
senin manzarana sensiz bakıyorum
nisan yağmuru gibiydi ilk görüşüm seni
ıslatmıştın ama üşütmemiştin
yakmıştın gönlümü suya boğmuştun bedenimi
ama mutluydum hiç olamadığım kadar hemde
sensin geceme gündüz olan
çölden kurtarıp serapa kavuşturan
kaybolan beni hayatta tutan
sensin beni hayata bağlayan
sensin benim geceme güneş olan
sensin hayatıma heyecan katan
benim kışıma bahar olan
senin sevgindir beni ısıran
deniz yorgun
gürültülü sabahtan eser yok şimdi
güneş batıyor ufukta tüm çıplaklığıyla
bir gün daha bitiyor sevdiğim
sensiz geçen bir gün daha
günün yorlungunluğu üzerimde
güneşde battı kaldık yine gece ile başbaşa
geceler seni hatırlatıyor bana
onlarda senin gibi ıssız soğuk karanlık
sen geliyorsun aklıma geceleri
derin bir nefes çekiyorum
tanımadan sevdim ben seni
konuşmadan uzaktan sevdim
kalbimi verdim ben sana
yada sen aldın benden kim bilir
uzaktan seyrettim güzel gözlerini
uzaktan sevdim seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!