rehin bir yaşama iltica
yitirdiğim düşlerimi yutkunuyorum
umuda ve aşka dair her şey,
can çekişir içimde
başucumdaki telkinden bihaber
şehadet getiriyorum
yalnızlığıma,
sessizliğime,
ve hissiz bir tükenişe.
ah şu bitmek bilmeyen beklentilerim
ve hiç dönmeyecek olan beklediklerim
hep bir adım ötesinden geçtim umudun
ah diyorum şu ölüm olmasa
bizi ayıran bu inatçı çizgi
şu ihanet çemberi.
pişmanlığını yaşıyorum hayatın
üstüme çöreklendiği günden beri. ..
ve yine yüzüm doğuya dönük
ilk ağlamasını duyuyorum,
göğün rahminden doğan güneşin.
tıpkı ben gibi,
sevgisiz,
umutsuz ,
dilsiz ,
aşksız ,
ülkesiz,
kimliksiz ,
ve yalnızlığa müebbet...
30.Eylül 2017
Ahmet BaygümüşKayıt Tarihi : 30.9.2017 11:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!