İlteriş Yılmaz Şiirleri - Şair İlteriş Y ...

Öyle çaresizce beklenir miydi?
Bütün ümitleri düş edip gittin...
Yazın ortasında titrenir miydi?
Temmuzun sonunu kış edip gittin...

Kara haberinle yıkıldı yurdum,

Ant olsun kâinatı vâr eyleyen ilâha!
Ol diye emrolunca olanlara ant olsun!
Ant olsun o Kur'an'a, bayrağa ve silâha!
Yürekleri bu aşkla dolanlara ant olsun!

Türk olmakla başlayan vazifeyle adını

Bozkır saçlım, kara toprak gözlerin,
Hem yok eder hem de yoktan var eder...
Bulunmayagörsün ayak izlerin
Harman ayı üzerini kar eder...

Güneş olsa tanımazdım gayrını...

Sıcaklığın gönlümün cemresidir baharım,
Toprağıma suyuma ateş olup düştün sen...
Çiçek açtı seninle gazel yüklü diyarım,
Kıraç gönül ülkemde gül kokuşlu düştün sen...

Sorsalardı ruhuma, cenneti mi seni mi?..

Âlemi sorarsan hayvandan beter,
Kıçına bir yaprak bağlasan yeter...

Soracak olursa birisi yurdu
"Hamdolsun, temelden göçmüyor" deyin...
"Büsbütün karıştı çakalı, kurdu,

Anlatmaya hiçbir lisan ermedi,
Nasıl büyü? İnsan aklı almıyor...
Ne yaptıysam bir gün ara vermedi,
Deli gönül coştu, iflah olmuyor...

Çehrendeki nokta nokta benekler,

Yokluğun ömrüme cehennem odu,*
Ne olur "çektiğin az" deyip geçme...
Böyleymiş bu aşkın genetik kodu,
"Ne şekil çözersen çöz" deyip geçme...

Hasretle tutuşan yüreğim çıra,

Her birimiz birer Türk bayrağıyız,
Kirlenmeyeceğiz, yeminimiz var!
Başbuğ'un başı dik evlatlarıyız,
Maziden atiye teminimiz var!

"Vatan, millet, devlet" diye çatmışız,

Seni tarif etmek marifet ister,
Dudağın goncalı güle benziyor..
Bir eşin var ise bana da göster
Bilmedim, ne yanın ele benziyor?

Cennetten şarkılar getirir sesin,

Bir muamma, bir saklı hadisesi hayatın,
Basit kalır yanında türlü türlü bilmece...
Keşmekeşler içinde tatlı sesi hayatın,
Bambaşka bir hissiyat "aşk" denilen "tek hece..."

Ne zamandır meşgulüm hasretinle savaşla,