Şükür (ilon'a) Şiiri - Mehmet Nuri Yalçın

Uyanmak bir sabah ansızın
Elinde yeni umutlarla
Yüzünde yeni yetme bir çocuk edası
Güneşe gülümsemek kaçamak bakışlarla
Uzun uzun çekmek nefesi içine
Alabildiğine derin solumak hayatı
Çizmek karakalem bir resmi kalemsiz
Çiçeklerden demetler yerleştirmek gökyüzüne
Yanına bir anne şefkati iliştirmek inceden
Büyütmek üzerine titrercesine
Su vermek elinle bir serçeye
Tutup patilerinden nedensiz okşamak bir köpeği
Sabahın seherinde mahur gözlerle bakmak güneşe
Hoş geldin sabahıma yeniden diyebilmek
Dertleşmek bir çiy tanesiyle
Hissetmek serinliğini sonra yüzünde sabah melteminin
El sallayabilmek göçmen kuşlara
Tutunup en sondaki kuşun kanadına gidebilmek uzaklara
Yüksekten bakmak sevinçlere,acılara
Durup düşünmek hayatın anlamını
Şükretmek sahip olduklarına
Bakarken gözlerine sevdiklerinin
Annenin hayır duasıyla yola çıkmak her daim
Daha bir sıkı sarılmak eşine
Daha bir içten öpmek kızını
Tekrar şükretmek sahip olduklarına
Rabbim!
Şükürler olsun sana…