İl Olmadan Ölmez.. 282.
Kalk gidelim gülüm Karahisar'a,
Bizim sılamızı il oldu derler.
Kim bulursan ahbap, dostları ara,
Yavaş yavaş yola düşer giderler.
Gidip karşılıyak kimler gelirse,
Torunu torbası mülkün bilirse,
Dede mezarını varıp bulursa,
Ağlayanın gözün yaşı silerler.
Hanım Evliya'dan baktım şehire,
İnsanımız dönmüş koca nehire,
Bacalardan duman tüter ha bire,
Sevinçten ağlarlar, kimi gülerler.
Her mektebi yapmış işbu hökûmet,
Ne sıladan gider, ne ister gurbet,
Hekim uzman olur gitmez de elbet,
Ağlar isem gözüm yaşı silerler.
Zavzuyu ekenle sulayan olur,
Başında Ziraat Mühendis durur,
Her türlü zayiat hemen korunur,
Tarlaya bahçeye meyve dikerler.
Sayım olmuş herhâl seksenbin nüfus,
Devlet Plânlama açmış bir ofis,
Ne suç var işleyen, ne de bir hapis,
Erken kalkar işi gücü bilirler.
Hisarî Kemâl'i derviş diyorlar,
Hesabı kitabı bitmiş diyorlar,
Okuma yazmayı içmiş diyorlar,
İl olmadan ölmez hemen verirler.
Kemâl Ekmekçi
Cumhuriyet Meydanı
Antalya.
29 Aralık 2019.
Kayıt Tarihi : 1.5.2023 12:59:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!