İlmin Mayası ve Meyvesi Şiiri - Mehmet Ş ...

İLMİN MAYASI VE MEYVESİ (Kıssa)

Sultan ikinci Murat bir gün sohbet ederken,
Konumuz ilim, âlim, tevazu olsun derken!

-“Âlim ile dervişin arasında ne fark var?
Öğrenmek istiyorum, sanmayın ki nifak var!”

“Hünkârım, izahı yok; ortama girmek lazım,
Zat’ın İlm-î halini, orada görmek lazım!

Tebdil-î kıyafetle şahsımızı gizleriz,
Âlim ve dervişlerde arzumuzu izleriz!”

Padişah bu teklifi pek yerinde bulurlar,
Veziriyle kapının tam önünde dururlar!

İlk Âlimler görünür gayet sakin ve sessiz,
Yürüyen ölü gibi sanırsın ki nefessiz!

Vezir biraz yaklaşır en öndeki Âlime;
-“Fakiri bağışlayın, acıyın şu halime!

Gelenlerin içinde en büyük Âlim kimdir?
Çok merak ediyorum acaba velim kimdir?”

Soru sorulan Âlim, soranı biraz süzer;
-“Benden ilerde kim var bilmiyorum” der geçer.

Aynı soruyu sonra gelene de soruyorlar;
-“Kime sorsam benim olduğumu söylüyorlar.”

Arkadan gelenler de benzer cevaplar verir,
Âlimlerin peşinden dervişler geliverir!

İlk gelen bir dervişe: -“Sanmayın niyet kemdir,
Sizlerde en bilgili en faziletli kimdir?”

-“Nefsine aldanmayıp ölmeden ölendir, der,
O ben değilim ama arkamdan gelendir” der!

İkincisi: -“Her zaman kendini bilendir, der.
Hayır; ben de değilim, arkamdan gelendir” der.

Diğerleri de tek tek aynı cevabı verirler.
Takdir taltif ummadan yavaş yavaş yürürler!

En son gelen dervişe, aynısın yönelttiler:
-“Maalesef hepsi de benden önce girdiler!”

Pir-î Fânî der ki; nefs, gurur abidesidir,
Tevazuysa ilmin mayası ve meyvesidir!
“Gurur, insanın kurdu; tevazu ziynetidir!
Benlik nefsin şiarı; arzusu, tıynetidir!” Pir-î Fânî

MEHMET ŞAHAN (PİR-Î FÂNÎ)
21.02.2024 – KAPAKLI/TEKİRDAĞ