14.08.2000 İstanbul Güngören Hastanesi
Bir şey bilmezken, mıhlı, âsumanın burcunda,
Rüzgârla dalgalanan şanlı esârettim ben!
Bilgiye aç zihnim, şimdi hiçliğin orucunda,
Aralıyor yaşamı, deli penceresinden...
Kederimi artırıyor, ilmin boğucu kemendi,
Sahte insanların çözülürken bir bir fendi...
Ben sana mecburum bilemezsin
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Devamını Oku
Adını mıh gibi aklımda tutuyorum
Büyüdükçe büyüyor gözlerin
Ben sana mecburum bilemezsin
İçimi seninle ısıtıyorum.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta