ilim dağıtılmak üzere hediye,
selam olsun ona sahip ruhlara
ona tırmanılan dik yokuşta
elimizden tutan olacaktır kaçmamalı.
o tek başına boynu bükük bir çocuk,
onu köşeye oturtup
kainatın anlamını izah etmeli.
hepimiz birer fidanız,
yeşermek ister dallarımız
meyvelerimiz olgunlaştıkça da
ilmin gözüne gireriz,
hamsak tekrar teslim eder acılara.
arada bir yoklar durumumuzu
sevinmemeli bize eli değdi diye...
o beklerken sabırla;
bize hüznün desteğini nimet bilmeli
onlardır köprü o harikalar ülkesine.
herşey ortada,
savaş çıkarmasın tüm organlar
çıkarıp pençelerini;
"köşelerde saklı değil o "
şah damarımızda müebbete kadar
görmesini anlamasını bilmeli.
uğraşlar dünya telaşında olsa da;
ifadesi kolay değil
sözcükler sığamaz koltuk altlarına:
bilinmesede hayrin ve şerrin kaynağı;
fayda var ihtiyatlı olmakta:
ve aslında; yaradılistan sahip olunur
ilim ve takvaya.
12:39 15.05.2016
Nuran KaracaKayıt Tarihi : 15.5.2016 16:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nuran Karaca](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/05/15/ilmi-yesertmek.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!