İlmek ilmek nakış nakış dokuyalım aşkımızı

Hep kendinle vurup
Yüreğinden kovuyorsun beni
Neden yar
Neden sürekli yasaklıyorsun
Beni kendine
Yapma ne olur
Çok geç olacak
Geri dönmezsen
Uzaktan seyrettiğim
Karlı dağların
Zirvesi gibi kalma,
Mesafeler hep
Cayır cayır yakmıştır
İçimde bir yerleri
Aslında hiç acıtmıyorki yokluğun
Diyebilseydim keşke
Bir kavuşup sarılabilsek
Bütün zamanlar duracak
Yaralarımızın hepsi
Bir bir iyileşecek biliyorum
Hadi öyle gelki
Sensizlik utancından
Alıp başını gitsin
Saklımda olan sevdan
Ukte kalmasın içimde
Bak adını duyuyorum sanki
her yürek atışımda
Yüreğini yüreğime
Emanet edeceğini düşündükçe
Titreyen bir yaprağa
Sıkıca tutunan
Çiğ tanesi oluyorum birden
Çocukların ellerinden gökyüzüne
Süzülen balonlar olup uçuyorum
Hadi ellerin
Yüreğimden yüreğine giden
Bir sevda köprü olsun
Yüreğimizde nakış nakış
İlmek ilmek dokuyalım aşkımızı
Her ilmekte
Her nakışta
Seni hep seni anlat
Hiç usanmadan bana
Ben adına şiirler yazıp
Kulağına fısıldayayım usulca
Sonra gülüşünden
Hiç durmadan
Doyasıya öpeyim yar..